Uit asgrijze hemel regent
honger het gras dor de
monden droog
het beeld
blikkerig de blikken glazig
het geluid al lang vergaan
tot gruis
hier werd
voor het laatst gezongen toen
ontzetting de monden van
doden en levenden alike in
marmerbleke koorzang
bevroor
ik weet ook niet
waar het gebeente bleef
dat onze kerken overeind
hield al was het maar voor
de bezielde leegte of het
stoffige licht
waar het
volle gewicht van eeuwen
soms ineens de dam doet
breken alsof
alleen tranen
aan deze godvergeten dagen
nog de zilte smaak van
betekenis geven
X-files
schimmellinnen
bladdergoud
aan de door kelderklamheid
kromgetrokken ruggen valt
zonder veel moeite je lot
af te lezen – boekdelen spreken
in tongen kleven de klanken
terug aaneen tot de inktzwarte
oerzwam waaraan ze ooit
ontkwamen – toen we nog
naar woorden taalden
terwijl het onzegbare
al die tijd onzegbaar bleef –
zelfs voor wie oud en
inmiddels breekbaar bleek
stamelzinnen
hapertaal
de schemering schampert het
laatst geschrevene naar god
weet waar je de schamele
oogst van je dagen nu bewaart –
verpulverd voor je het
vast kunt pakken laat staan
doorbladerbaar – schrale
troost in herhaling van
broze beelden
loze woorden
Jinx
Verwachtingen waarvan je
wilde dat je ze had weer niet
waargemaakt – het vuil onder
je nagels niet in poederzachte
wangen gekrast –
gewoon om te kijken hoe
lijkbleke dagen bloeden van
verontwaardiging –
sloeg je niet eens
de tanden uit de bek van het beest dat
zijn leven lang al tandeloos bleef –
mummel je pleisters op monden tot
de woorden het bijten zijn verleerd
kus je de chaos opnieuw en opnieuw
danst de tong op de tast langs kan niet
kiezen – nog vóór de eerste koffie steken
je wervels – verwrongen van spijt –
uit de klei
De procedure
Beste Marc
hartelijk dank voor je sollicitatie en je interesse in
[naam koepelorganisatie kunstacademies]
(De vreemde aanname – of erger indien
onnadenkendheid – dat de werkgever me
meer zou interesseren dan het werk)
helaas zullen we de procedure niet met je voortzetten
de reden hiervan is dat er kandidaten zijn die
beter aansluiten bij functieprofiel [sic]
terwijl ik mijn brief toch begon met
de als verkoopargument verpakte en
op basis van voorkennis uit de eerste
en tweede hand over het instituut in
kwestie tegelijkertijd ook goedbedoelde
waarschuwing dat
ervaring op papier iets anders kan zijn dan
geschiktheid – zeker waar het
[naam kunstacademie] betreft
maar mezelf positioneren als
de onwaarschijnlijke kandidaat
was misschien een slecht idee
evenals het bezigen van een taal die
grootverbruikers van vacatureproza
denkelijk al snel met selectieve
leesblindheid slaat
al is het ook heel goed mogelijk dat
geen functieprofiel ter wereld nog
aansluit bij mijn zwaarbevochten
geschiktheid om Beste Marc te zijn
dat laatste hadden ze dan wel weer
goed gezien
conform artikel 12 en 17 AVG zullen uw gegevens uit
ons werving en selectie systeem [sic] worden verwijderd
(ga door
ik vind het heerlijk als je
zo tegen me praat)
Onderstroom
Waar de fuck zijn alle woorden gebleven, ik bedoel de woorden die er toe doen – en dan bedoel ik dus de woorden die er niet toe doen in het dagelijks leven, niet de zinnen, de formuleringen die langzaam ons collectieve brein in zijn gedreind en waarvoor kunstmatige intelligentie gelukkig alleen maar tijdwinst oplevert, waarom zou je godverdomme een paar uur bezig gaan om die miezerige marketingmeuk zelf te reproduceren – maar goed, wanneer las ik eigenlijk voor het laatst poëzie – ik bedoel sinds Kafka, sinds fucking Howl – die me volkomen onverwacht aan mijn haren uit het gestolde vet van loodgrijze maandagen sleurde en jarenlang de electrificerende onderstroom bleef van alles wat ik zong, schreeuwde, speelde, schilderde, schreef – waar zijn de fucking woorden die er toe doen? Op zoek, opnieuw, naar ziel en zaligheid.
Chronos
Een korte werkplaatshandleiding
Alles lijkt al zo
godvergeten lang geleden
toch blijf je maar dezelfde
beduimelde bladzijden
omslaan – jaar na jaar
maand na maand
op sommige dagen
uur na uur – de druk
neemt toe, de tijd dringt.
Misschien heb je iets
mis je ineens iets wat er
gisteren nog was?
Het papier, de inkt
de ouderdom: de geur
heeft het al lang
gewonnen van de woorden
de versleten formules
versteend en vloeibaar
tegelijk en de ruimte
tussen de regels witter
en witter tot oogverblindend
vacuum –
de filmprojector ratelt
het felbleke beeld flakkert
in de mist een schim van
je vader je ziet hem
lachen en iets zeggen maar
de woorden zijn achtergebleven
in de tijd –
in je kop dan toch
klank
intonatie
ritme
flarden
fragmenten
veel meer is het niet
maar het fluistert
fladdert mee
herhaalt zichzelf
vertaalt zichzelf in je
woorden klanken
beelden –
vingerafdrukken
zelfs als je een blanco vel
tevoorschijn bladert – kijk!
kruipolie in de kantlijn nog
voor je een woord gezegd hebt
en het is goed
want
de eerste liefde
van de mens is
kosmos uit chaos
koste wat kost –
je droomt uit al die losse
draden een schitterend
weefsel waar de tijd
meteen al weer de
gaten in vreet maar
je weet ook dat het
niet geeft – je hebt
eigenlijk alle tijd:
toen en nu en
later als je groot
bent tegelijk –
wijs als een kind
naar de nachtelijke
hemel en verbind
de punten steeds weer
tot nieuwe patronen
nieuwe verhalen
blijf je verbazen
blijf spelen met
de werkelijkheid
het enige ware
tijdverdrijf
DE – 10 – 80
gebroken wit op
donkerblauw
je draait de contactsleutel
van de groene Alfa Junior om
de motor gromt je rijdt
zo ver terug in de tijd
dat je niet meer
om hoeft te kijken
alleen nog maar
vooruit – het geluid
geruststellend en
je vader zegt
Alles komt goed
Geschreven voor en uitgesproken bij de opening van Project 72 op 10 april 2022 bij Kunstenlab Deventer.