Verwachtingen waarvan je
wilde dat je ze had weer niet
waargemaakt – het vuil onder
je nagels niet in poederzachte
wangen gekrast –

gewoon om te kijken hoe
lijkbleke dagen bloeden van
verontwaardiging –

sloeg je niet eens
de tanden uit de bek van het beest dat
zijn leven lang al tandeloos bleef –
mummel je pleisters op monden tot
de woorden het bijten zijn verleerd

kus je de chaos opnieuw en opnieuw
danst de tong op de tast langs kan niet
kiezen – nog vóór de eerste koffie steken
je wervels – verwrongen van spijt –
uit de klei